Projektując infrastrukturę rowerową, należy przede wszystkim określić, skąd i dokąd będą udawali się rowerzyści, a także główne relacje wynikające z obecnych i przewidywanych źródeł i celów podróży oraz podstawowego adresata konkretnej infrastruktury rowerowej. Bardzo istotne jest dobranie odpowiednich parametrów geometrycznych, które w dużej mierze decydują o sukcesie inwestycji.
Jak to już szczegółowo omówiłem w poprzednich numerach „Dróg Gminnych i Powiatowych”, sieć rowerowa powinna się składać z tras głównych i tras pozostałych. Trasy główne łączą najważniejsze części miasta (dzielnice, ważniejsze zakłady pracy, centra handlowe) i obszary zamiejskie. Trasy pozostałe łączą trasy główne z wszystkimi źródłami i celami podróży nieobsługiwanymi bezpośrednio przez trasy główne. Projektując infrastrukturę rowerową, należy określić źródła i cele podróży, główne relacje wynikające z obecnych i przewidywanych źródeł i celów podróży oraz podstawowego adresata konkretnej infrastruktury rowerowej (rowerzystę użytkowego, rekreacyjnego, turystę, duży udział młodzieży i dzieci ze względu na bliskość szkół itp.). Trasy główne znajdują się także w pasach dróg krajowych i wojewódzkich. Główne trasy rowerowe mogą być wyznaczone na podstawie lokalizacji w sieci oraz obecnego lub prognozowanego natężenia ruchu rowerowego. W obszarach zabudowanych tworzy się promienistą strukturę tras łączących centra miast z położonymi na obrzeżach dzielnicami.
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.
