Jedną z metod naprawy zniszczonych nawierzchni bitumicznych jest tzw. powierzchniowe utrwalenie. Jest to metoda skuteczna przy małym i średnim natężeniu ruchu, w tym szczególnie ruchu pojazdów ciężarowych. Technologia ta jest zaliczana do podstawowych zabiegów utrzymaniowych i remontowych dróg. Możliwość kompleksowej mechanizacji, duża wydajność oraz stosunkowo niewysoki koszt robót sprawiają, że jest ona chętnie stosowana przez wielu zarządców dróg – zarówno na sieci dróg lokalnych, jak i na odcinkach wyższych kategorii (drogi powiatowe, wojewódzkie, krajowe). W Polsce powierzchniowe utrwalenie stosowane było na szeroką skalę już od ok. 1980 r.
Powierzchniowe utrwalenie polega na wykonaniu nowej warstwy ścieralnej poprzez oczyszczenie nawierzchni istniejącej, skropienie jej lepiszczem (emulsją), rozsypanie nowego kruszywa o odpowiednio dobranej frakcji i zagęszczenie. W zależności od rodzaju utrwalenia można stosować wielokrotne skropienia i rozsypania grysu.
Tak wykonana warstwa ścieralna ma za zadanie przenosić obciążenia ruchu pojazdów na niżej leżące warstwy (starą ścieralną, wiążącą i podbudowę). Metoda ta jest stosowana w celu wyrównania istniejącej, zniszczonej nawierzchni jezdni, jej uszczelnienia, uszorstnienia (szczególnie w sytuacji zbyt dużych wypływów lepiszcza na powierzchnię istniejącej warstwy ścieralnej), zapobiegania dalszej degradacji nawierzchni (odcięcie możliwości łatwego wpływania wód opadowych w głąb podbudowy).
Warunki stosowania powierzchniowego utrwalenia
Powierzchniowe utrwalenie może być skuteczną i stosunkowo niedrogą metodą naprawy czy remontu nawierzchni dróg, lecz aby tak było, muszą zostać spełnione określone warunki. Nie w każdej sytuacji ta technologia zapewnia wykonanie nawierzchni, która będzie przystosowana do panujących na drodze warunków ruchowych.
Ruch pojazdów
Powierzchniowe utrwalenie może być stosowane dla większości dróg o małym i średnim natężeniu ruchu, tj. dla kategorii ruchu KR1– KR4. Przy większych natężeniach ruchu, KR5 i KR6, z uwagi na bardzo duży ruch pojazdów ciężkich, zaleca się raczej stosowanie nowej nakładki bitumicznej z mieszanek mineralno- -asfaltowych, które charakteryzują się lepszymi właściwościami (odporność na deformacje trwałe oraz wytrzymałość zmęczeniowa). Nie oznacza to jednak, że i w takich warunkach ruchowych powierzchniowe utrwalenie nie może być zastosowane jako forma tymczasowej naprawy drogi, jednakże należy zdawać sobie sprawę, że taki remont zapewni odpowiednie warunki ruchu na okres znacznie krótszy niż w przypadku dróg o mniejszym obciążeniu ruchem.
Powierzchniowe utrwalenie może być również stosowane na drogach wiejskich i odcinkach dróg tłuczniowych, jako dodatkowe
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.
