Moda na rower stała się faktem, a wraz z nią przyszła potrzeba budowy odpowiedniej infrastruktury rowerowej, co również staje się faktem. Cykliści co rusz słyszą o nowo otwieranych inwestycjach rowerowych, co niewątpliwie może cieszyć. Rower to zdrowa alternatywa dla samochodów i świetny sposób na spędzenie wolnego czasu. Niestety, można zaobserwować również ze strony zarządców dróg niepokojące zachowania. Często po oddaniu drogi rowerowej zapomina się o niej, co jest błędem. Oczywiście utrzymanie ścieżek wiąże się z kosztami, ale tylko infrastruktura na wysokim poziomie będzie zachęcać nowych rowerzystów do korzystania z niej. Autor przybliży w niniejszym artykule elementy utrzymania, na które w sposób szczególny powinni zwrócić uwagę zarządcy.

Z dniem 25 września 2014 r. przestały obowiązywać dotychczas stosowane wymagania techniczne dla kruszyw i mieszanek mineralno-asfaltowych oznaczone jako WT-1 i WT-2 2010. Zostały one zastąpione nowymi wymaganiami WT-1 i WT-2 2014. Dokumenty te zostały opublikowane przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad na ogólnodostępnej stronie internetowej.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518 ze zm.), zwanej dalej ustawą, działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe – z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą z mocy prawa odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne.

W praktyce gospodarczej zagadnienia związane z realizacją robót budowlanych regulowane są przepisami prawa. Stosowanie międzynarodowych wzorców umów, takich jak Warunki Kontraktowe FIDIC, upowszechniło się w Polsce przy realizacji inwestycji infrastrukturalnych. Przy stosowaniu gotowych wzorców umów bardzo często nasuwają się wątpliwości co do zgodności wzorców z postanowieniami prawa krajowego. Dotyczą one zarówno kontraktów zawieranych przy udziale zamawiających publicznych, jak i przy udziale przedsiębiorców.

Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju przygotowało projekt ustawy o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz niektórych innych ustaw. Ustawa zmienia także ustawę z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne oraz ustawę z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. W listopadzie ubiegłego roku projekt ustawy zostały skierowany do uzgodnień międzyresortowych.

W nowej perspektywie finansowej UE na budowę nowoczesnych dróg rząd chce przeznaczyć 93 mld zł. Pieniądze na ten cel mają pochodzić ze środków krajowych i unijnych. Na utrzymanie i zarządzanie drogami w latach 2014–2023, ministerstwo przewiduje przeznaczyć z budżetu państwa ok. 48,7 mld zł. Z tych pieniędzy będą finansowane prace przygotowawcze, remonty, utrzymanie i przebudowa dróg, a także przedsięwzięcia zmierzające do poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego. Nadal prowadzone są prace w ramach programu budowy dróg krajowych na lata 2011–2015. Limit wydatków na ich realizację wynosi 14,5 mld zł.

W niniejszym artykule omówimy zagadnienia bezpieczeństwa na drogach gminnych i powiatowych w kontekście opinii na ten temat przedstawionej przez Najwyższą Izbę Kontroli. Przeprowadzenie kontroli zostało zlecone przez NIK wszystkim wojewodom, na podstawie art. 12 pkt 3 ustawy o NIK. We wspomnianym artykule jest powiedziane, że organy kontroli, rewizji i inspekcji działające w administracji i samorządzie terytorialnym powinny współpracować z NIK i są obowiązane do przeprowadzania doraźnych kontroli na jej zlecenie.

Obiekty mostowe są eksploatowane w trudnych warunkach. Są narażone na różnorodne obciążenia i zmieniające się warunki środowiska naturalnego. Konstrukcje drogowych obiektów inżynierskich są często zaawansowanymi rozwiązaniami inżynierskimi, wymagają zaangażowania dużych sił i środków do ich realizacji. Ważne jest, aby te konstrukcje służyły wiele lat, nie powodowały problemów eksploatacyjnych i nie wymagały częstych napraw.

Paraliż na drogach, oblodzone dachy i podjazdy, zaspy na chodnikach – co roku na pierwszy śnieg nie potrafimy zareagować na tyle sprawnie, by nie dać się zaskoczyć trudnym warunkom atmosferycznym. A przecież metod przeciwdziałania, a następnie zwalczania jest bardzo dużo i jak się okazuje, nie jesteśmy skazani wyłącznie na szkodliwą sól drogową. Dobór przyjaznych dla środowiska, ekologicznych środków do usuwania skutków opadów śniegu nie jest jednak łatwym zadaniem. Jakie metody walki z zimą są dostępne na rynku i które z nich rzeczywiście się opłacają?