Prawne Zeszyty Drogowe

Obowiązkowe strefy czystego transportu

Obowiązujące regulacje ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych dają gminom możliwość utworzenia strefy czystego transportu, która swym zasięgiem może obejmować drogi pozostające w zarządzie gminy. Wiele miast rozważa zasadność utworzenia stref, których celem jest ograniczenie negatywnego oddziaływania emisji zanieczyszczeń z transportu na zdrowie ludzi i środowiska. Wśród nich wymienić można m.in. Gliwice, Wrocław czy Warszawę. Nie jest jednak wykluczone, że wspomniane strefy będą musiały być tworzone w sposób obowiązkowy.

Z artykułu dowiesz się: 

  • jak Krajowy Planu Odbudowy i Zwiększenia Odporności odnosi się do stref czystego transportu,
  • w którch miastach postuluje się ustanowienie stref czystego transportu,
  • jak funkcjonuje strefa czystego transportu w Krakowie.

Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.

   
STREFA DLA
PROFESJONALISTÓW

ZOBACZ ARTYKUŁY O TEJ SAMEJ TEMATYCE

PRZEMYSŁAW GOGOJEWICZ marzec-kwiecień | 2 (67) 2023

Nabycie gruntu pod drogę publiczną

Działki gruntu pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe wydzielone z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą z mocy prawa odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych.

PRZEMYSŁAW GOGOJEWICZ marzec-kwiecień | 2 (67) 2023

Sposób liczenia odległości usytuowania obiektów

Odległości, o których mowa w art. 43 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, należy liczyć od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi głównej, a nie od krawędzi pasa drogowego tej drogi. Przemawia za tym zarówno treść ww. przepisu, jak i treść § 8a ust. 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 2 marca 1999 r. o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. W pasie drogowym mogą być zlokalizowane zarówno jezdnia główna, jak i jezdnia dodatkowa, tzw. serwisowa, które mają różne parametry techniczne i różne funkcje.