Podczas oceny stanu drogi zazwyczaj analizowane są wyłącznie zniszczenia warstwy ścieralnej, szczególnie w przypadku dróg bitumicznych. W praktyce jednak największym problemem jest niewłaściwie zaprojektowana lub wykonana podbudowa, ponieważ odpowiada za rzeczywiste przenoszenie obciążeń i rozkładanie ich na podłoże gruntowe. W artykule omówiono kilka wybranych technologii podbudów drogowych przeznaczonych na drogi lokalne i o ruchu szybkim, w tym również podbudowy wykonywane w ramach prac remontowo‑utrzymaniowych.
Rodzaje podbudów w konstrukcjach sztywnych
Podbudowa pełni funkcję „fundamentu” dla wyższych warstw wykonywanych z mieszanek mineralno-asfaltowych lub z betonu cementowego. W przypadku dróg bitumicznych najczęściej podbudowę wykonuje się z kruszywa łamanego 0/31,5 lub 31,5/63 stabilizowanego mechanicznie (podbudowa pomocnicza), na której układa się mieszanki mineralno-bitumiczne (najniższa z nich stanowi elastyczną podbudowę zasadniczą). Obecnie coraz więcej dróg buduje się jednak o konstrukcji sztywnej z betonu cementowego lub z elementów drobnowymiarowych (kostka brukowa, kamienna itp.) układanych na sztywnej podbudowie betonowej.
Podbudowa musi być wystarczająco nośna i trwała, aby skutecznie przenosić obciążenia w założonym okresie użytkowania. Niestety, jak pokazuje praktyka, nie zawsze projektanci oraz wykonawcy należycie przykładają się do projektu i wykonania konstrukcji nawierzchni, która nie dość, że nie wytrzymuje zakładanych 20 lat użytkowania, to nierzadko wymaga praktycznie całkowitej przebudowy już po kilku latach od budowy. Czasami zdarza się, że spowodowane jest to nie tyle ograniczeniami finansowymi inwestora, co po prostu brakiem odpowiedniej dokładności i kontroli ze strony wykonawcy lub błędami projektowymi.
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.
