Prowadzenie robót w pasie drogowym powinno gwarantować zachowanie wysokiego poziomu bezpieczeństwa ruchu dla wszystkich uczestników drogi. Sposobem na uniknięcie paraliżu komunikacyjnego podczas prowadzenia prac jest prawidłowe opracowanie projektu tymczasowej organizacji ruchu oraz sprawne załatwienie wymagań formalnych.
Jak powinien wyglądać właściwie wykonany projekt zmiany organizacji ruchu na czas trwania prac budowlanych? Jakie formalności wynikające z wdrożenia projektu obowiązują projektanta, wykonawcę robót oraz zarządcę drogi? Aby odnaleźć odpowiedzi na te pytania, przenalizujmy wymogi formalne i praktyczne aspekty opracowywania tymczasowej organizacji ruchu drogowego. Utrzymanie dróg DROGI gminne lipiec – siepień 2015 i powiatowe 39
W kręgu pięciu aktów
Kwestie związane z procedurą wykonywania prac budowlanych w granicach pasa drogi publicznej regulują następujące akty prawne:
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzeniem,
- Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (wraz z rozporządzeniem zmieniającym ww. warunki),
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach,
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 2004 r. w sprawie określenia warunków udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego,
- Ustawa o drogach publicznych z dnia 21 marca 1985 r.
Co wchodzi w skład projektu?
Projekt tymczasowej organizacji ruchu może zostać wykonany w wersji pełnej lub uproszczonej, która polega m.in. na zastąpieniu mapy geodezyjnej uproszczonym szkicem terenowym. W praktyce jednak większość zarządców wymaga przygotowania pełnego projektu, nawet jeśli ma on dotyczyć tylko prostych, mało inwazyjnych robót. Składa się on z planu sytuacyjnego opracowanego na podkładzie geodezyjnym w skali 1:500 lub 1:1000, choć wiele instytucji dopuszcza również skale pośrednie. Daje to możliwość wpasowania dłuższych odcinków mapy na typowy format A3, bez konieczności wykorzystania druku ploterowego. Dodatkowo należy załączyć plan orientacyjny przedstawiający miejsce robót, który powinien zostać wykonany w skali od 1:10000 do 1:25000. Projekt musi również zawierać opis techniczny oraz wszystkie niezbędne uzgodnienia i opinie.
Plan sytuacyjny organizacji robót
Plan sytuacyjny powinien obejmować cały zakres robót, z ewentualnym podziałem na poszczególne etapy. Przy konieczności przeprowadzenia większych prac zaleca się opracowanie kilku lub kilkunastu oddzielnych planów obrazujących kolejne etapy postępu robót, ponieważ to istotnie zwiększy czytelność dokumentacji. Na planach należy pokazać istniejące oraz projektowane oznakowanie poziome i pionowe, a także urządzenia bezpieczeństwa ruchu (barierki, progi zwalniające itp.). Niektóre instytucje wymagają również,
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.
